Ik kreeg mijn nieuwjaarsboodschap maar niet op papier ...
De muze was ergens anders op bezoek...
Blijkbaar had ik eerst een grote sprong te maken ...
Afgelopen week heb ik een lastige beslissing genomen.
Het was een ruige rit van wel en niet en toch weer wel en weer niet meer...
Wat haalt een mens toch een hoop excuses uit de kast om iets niet te doen.
Hoe groter de uitdaging, hoe langer de lijst.
Er leek echt geen einde aan te komen.
Tot ik naar de onderliggende angst ging graven: de schrik mezelf in de steek te laten!
Herken je die angst?
Jezelf in de steek laten...
Niet opkomen voor wat jij werkelijk wilt / verlangt?
Niet staan voor dat wat jij belangrijk / waardevol vindt?
Niet opbrengen wat nodig is?
De keren dat ik mezelf in de steek liet, passeerden de revue...
Ik werd er pijnlijk triest van.
Zou ik gaan voor wat ik wilde of zou de schrik me tegenhouden??
Kan ik een jaar lang opbrengen wat nodig is om focus te houden?
Elke dag/week die dingen doen om mijn doel te bereiken?
Kan ik daarvoor op mezelf vertrouwen?
Zal ik mezelf niet in de steek laten??
Heel eerlijk: ik kon daar niet zomaar ja op antwoorden.
Mijn grootste angst en evenzeer mijn grootste pijn.
De kleinere ik die die grote sprong niet zag zitten, diende ik achter te laten.
Een tweede pijnlijk besef. Een deel van mezelf dat ik al die jaren heb gekoesterd, dat het beste met me voor had, achterlaten...
Om te gaan voor wat ik werkelijk wilde, was een grote groeispurt nodig.
Kon ik een grotere visie voor mezelf toelaten?
Nog meer de baseline van mijn eigen bedrijf belichamen dan ik al deed?
Empower Yourself to Rise!
Nu - enkele dagen later - kijk ik op dat hele proces terug als 'dood en wedergeboorte'.
Een akelig sterven en een kwetsbaar herboren worden.
Het voelt als een loutering. Moe, geleefd maar ook dankbaar en voldaan.
Ik ben diep dankbaar voor de uitdaging, het proces en de grote groeispurt die ik kon maken.
Het vroeg dicht bij mezelf te blijven, te luisteren naar wat er aan de binnenkant omging.
Weten en vertrouwen dat ik de stap moet zetten om de volgende zichtbaar te maken.
Het wordt een wonderlijk 2023 !
Dat is wat ik ook jou van harte toewens.
Moge 2023 werkelijk een wonderlijk jaar voor je worden!
Heel hartelijk,
Ruth
PS: Herken je dat gevoel van jezelf in de steek te laten: klein of groot? Van je voornemen 'geen suiker meer in de week' niet nakomen tot
onvoldoende voor jezelf opkomen in een relatie of op het werk?? Laat me een reactie. Ik verneem het graag!
Comments