top of page
  • Foto van schrijverRuth

De Kracht van Sisterhood


Er was eens een grassprietje. Ze was de wanhoop nabij.

Ze was óf bevroren, overstroomd, verbrand door de zon of vertrapt door honderden zware schoenen en laarzen!


Net toen ze zich gelukkig voelde, zich uitstrekkend naar de blauwe lucht en de warme zon, luisterend naar de vogels die naar elkaar riepen en voelend naar de wind die haar streelde, werd ze kortgewiekt, platgedrukt en tegen de grond gesmakt.


Iemand die niet wist wat hij deed, sneed haar zo kort dat ze nog nauwelijks kon ademen. Ze kon het gezang van de vogels niet meer horen of de bries niet meer voelen. Ze had dagen nodig om te bekomen. Tot ze weer een beetje gegroeid was en zich terug wat kon strekken en naar de lucht kijken.


Echter, de zon brandde gedurende weken zo intens dat ze al haar mooie groene kleur verloor, bruin en droog werd. Ze dacht werkelijk dat het einde nabij was.

Precies op dat moment kwam de regen. Ze dronk diep van het koele vocht en kreeg snel haar kleur terug.


Er leek wel altijd iets te gebeuren dat haar pijn deed of haar in gevaar bracht: ijs en sneeuw, de hete zon, mensen die op haar liepen, renden en sprongen. Zo was het leven niet waard geleefd te worden!


Op een dag landde een prachtige vlinder vlakbij. Er was iets geweldigs aan deze vlinder. Het grassprietje begon tegen haar te praten en vertelde haar uiteindelijk haar droevig verhaal.


De vlinder was erg sympathiek en sprak. 'Ik kan begrijpen hoe je je voelt, maar ik moet zeggen dat ik nogal verrast ben door je verhaal. Zie je, vanuit mijn perspectief, hoog boven je in dit veld, kijk ik naar je dag in dag uit. Ik zie hoe veerkrachtig je bent. Zelfs de ergste storm kan je niet breken. Herhaaldelijk betrapt, bevroren of verbrand - til je jezelf altijd weer op, kijkt omhoog en strek je je hoog uit naar de lucht en de wolken. En als de wind waait, hoor ik je zachte, mooie lied. '


Het grassprietje bedankte de vlinder en was lange tijd stil.

Toen begon ze te glimlachen en een vrolijk liedje te neuriën.

Uiteindelijk besefte ze dat haar leven succesvol was.


Je gedragen voelen

Wil je je zoals het grassprietje gedragen voelen door de zachtheid van een vlinder.

Kracht en kwetsbaarheid delen zonder angst. Gezien worden. Ruimte durven nemen. Je veilig voelen in wie je bent?


Dan is BoudoirTijd mogelijks iets voor jou!

Ga gerust op verkenning! Together, We Rise!

Van harte welkom!



4 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page